بررسی عادت مصرف دخانیات در دانشجویان پسر رشته های پزشکی و غیرپزشکی دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۸۷

چکیده سابقه و هدف: مصرف سیگار و دخانیات رفتاری است که عموماً از سنین نوجوانی آغاز می گردد و می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی که قابلیت الگو شدن برای آنان را دارند قرار گیرد و وجود رفتار سیگارکشیدن در این افراد باعث شروع و تجربه مصرف برای نوجوان گردد. با توجه به اهمیت الگوی مصرف پزشکان آینده و عدم اطلاع از وضعیت آن، این تحقیق روی دانشجویان شهید بهشتی در سال 1387 انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، از پرسش نامه های خود اظهاری که از مطالعات سازمان بهداشت جهانی و اتحادیه مبارزه با بیماری های ریوی اقتباس شده بود، استفاده شد. به منظور اهداف مورد بررسی، تغییرات لازم توسط محققین داده شده بود. اعتبار و اعتماد و روایی بودن این پرسش نامه در نمونه های اولیه قبلی مورد سنجش قرار گرفت. شیوع عادت مصرف دخانیات در نمونه ها تعیین و نقش عوامل مربوط با آن با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: 1271 نفر شامل 765 (2/60 درصد) دانشجوی پزشکی و 506 (8/39 درصد) دانشجوی غیرپزشکی ارزیابی شدند. 782 نفر (5/61 درصد) تجربه مصرف دخانیات را ذکر نمودند و از این تعداد 395 نفر (1/31 درصد کل جامعه و 5/50 درصد تجربه کنندگان) 100 نخ سیگار و یا معادل آن از دخانیات را مصرف کرده بودند. با افزایش سال تحصیلی، میزان تجربه و مصرف 100 نخ سیگار به صورت معنی داری افزایش می یافت (0001/0>p). در مقایسه تجربه مصرف سیگار و مصرف 100 نخ سیگار برحسب رشته تحصیلی تفاوت آماری معنی داری بین دانشجویان رشته پزشکی و رشته های غیرپزشکی مشاهده نگردید (ns). نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن تجربه مصرف دخانیات در جامعه فوق نیاز به اجرای برنامه های پیشگیری قبل از ورود به دانشگاه و هم چنین به علت افزایش درصد مصرف سیگار در سال های تحصیلی نیاز به مداخلات آموزشی در دانشگاه می باشد. واژگان کلیدی: دخانیات، دانشجو، سیگار کشیدن.